Μια όμορφη φθινοπωρινή εξόρμηση στη φύση γίνεται ταξίδι στο χρόνο και συνάμα εργαστήριο δεξιοτήτων ζωής
Ειλικρινά δεν ξέρω πως θα μπορούσε να περιγράψει συνοπτικά κανείς τη βιωματική γνώση αλλά και τις εμπειρίες που αποκόμισαν οι μαθητές της Ε΄ τάξης του Σχολείου μας κατά τη διδακτική επίσκεψη που πραγματοποίησαν στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα τη Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2023 με τη συνοδεία των δασκάλων τους Σμυρλή Ηλία και Καμπύλη Αντωνίας.
Εκτός από τη δυνατότητα ν΄απολαύσουν έναν φθινοπωρινό περίπατο σ΄ ένα ελατοσκέπαστο και πανέμορφο ειδυλλιακό τοπίο, οι μαθητές μας είχαν την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το νερό, την κύρια πηγή ενέργειας και κινητήρια δύναμη της καθημερινής ζωής των κατοίκων της τοπικής κοινωνίας της Δημητσάνας και ταυτόχρονα να κάνουν ένα ταξίδι στο χρόνο, την ιστορία και τον πολιτισμό της.
Αρχικά γνώρισαν βιωματικά (με αναπαραγωγή δράσεων) τις βιοτεχνικές υδατοκίνητες εγκαταστάσεις του Μουσείου, απλές αλλά και σύνθετες παραδοσιακές μηχανικές κατασκευές με φυσικά υλικά των κατοίκων της Δημητσάνας όπως:
α) τη νεροτριβή (ένα από τα πολλά δημόσια «οικολογικά πλυντήρια» της περιοχής της εποχής εκείνης)
β) το νερόμυλο (έναν αλευρόμυλο που κινούνταν με τη δύναμη του νερού)
γ) το βυρσοδεψείο ή ταμπάκικο (ένα εργαστήριο κατεργασίας δερμάτων) δ) τον μπαρουτόμυλο (έναν από τους πολλούς μύλους παρασκευής μπαρουτιού της περιοχής που εφοδίαζε τους αγωνιστές της επανάστασης του 1821 και διέσωσε την τεχνολογία παραγωγής του ως τις αρχές του 20ου αιώνα) και
ε) το ρακοκάζανο (βασικό εργαλείο της παραδοσιακής μορφής απόσταξης του τσίπουρου στην ευρύτερη περιοχή)
Εν συνεχεία προβληματίστηκαν ως προς την αναγκαιότητα κατασκευής της κάθε μηχανής, ενώ κατανόησαν το χειρισμό και τη λειτουργία τους καθώς και τη χρησιμότητά τους και γενικότερα τη σημασία τους στην οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής.
Η οπτικοακουστική ενίσχυση των μαθητών στο πεδίο της έρευνας (η παρουσίαση των εκθεμάτων από τους υπεύθυνους του Μουσείου-τα οποία ως μάρτυρες ζωής μιας άλλης εποχής «διηγούνταν» ιστορίες χρόνων-και η παρακολούθηση βίντεο με αφηγήσεις βιωμάτων ζωής των κατοίκων της Δημητσάνας) προετοίμασε τους μαθητές για μια αναδρομή στο παρελθόν αναπτύσσοντας τη φαντασία τους. Έτσι οι μαθητές μας, αφού πραγματοποίησαν ένα νοερό ταξίδι στην εποχή εκείνη, προσπάθησαν και αναβίωσαν με επιτυχία κάποιες στιγμές από τη ζωή των κατοίκων της περιοχής εμβαθύνοντας έτσι στον τρόπο της κοινωνικής τους ζωής.
Σύνδεσαν το παρελθόν με το μέλλον κάνοντας τη μετάβαση από τη γνώση της παλαιάς παραδοσιακής τεχνικής στη σημερινή τεχνογνωσία με τη βοήθεια της τεχνολογίας εντοπίζοντας τα οφέλη αλλά και τις ζημιές που προκάλεσε η αλλαγή αυτή με την πάροδο του χρόνου στην τοπική κοινωνία.
Συνειδητοποίησαν την άρρηκτη σχέση και αλληλεπίδραση του φυσικού με το ανθρωπογενές περιβάλλον διαχρονικά. Επιπρόσθετα ανακάλυψαν και γνώρισαν επαγγέλματα που έδιναν ζωή στην περιοχή και δεν υπάρχουν πια όπως του νεροτριβιάρη ή ντριστελιάρη, του βυρσοδέψη ή ταμπάκη, του μυλωνά.
Κατά τη διδακτική επίσκεψη αυτή οι μαθητές μας είχαν την ευκαιρία να αναπτύξουν δεσμούς ως ομάδα και μέσα από τη συμμετοχή τους στις δράσεις, τη συνεργασία και την αλληλεπίδραση να δημιουργήσουν όμορφες αναμνήσεις. Τέλος θα λέγαμε ότι το Μουσείο Υδροκίνησης στη Δημητσάνα ως άτυπο περιβάλλον μάθησης ήταν μια αξέχαστη διδακτική εμπειρία για όλους, μικρούς και μεγάλους, μεστή γνώσεων, χαράς και εντυπώσεων!